شیخ بهاءالدین محلاتی (زادهٔ ۱۳۱۴ ق در، درگذشته ۱۳۶۰ شمسی در شیراز) از علمای تراز اول ایران و مرجع تقلید بخش قابل توجهی از اهالی شهر شیراز و استان فارس بود.
او پسر آیت‌الله شیخ محمدجعفر محلاتی بود. در هفت سالگی در خدمت پدر به شیراز رفت و تحصیلات ابتدائی را در مدرسه شریعت به پایان رسانید. از آن پس هشت سال در محضر پدرش و میرزا محمد صادق مجتهد فقه و اصول را خواند. آن‌گاه مدتی حکمت الهی را در خدمت حاج سیدعلی حکیم کازرونی تلمذ کرد. سپس، عازم نجف شد و ده سال در مجلس درس آقاضیاءالدین عراقی و شیخ محمد کاظم شیرازی و محمدحسین نائینی حضور یافت تا به اخذ اجازه و ارتقاء به مقام اجتهاد رسید و در سال ۱۳۴۹ به شیراز بازگشت.
محلاتی در شیراز مسجد مولی را محل اقامه نماز جماعت و تدریس خود قرار داد و انجمن دین و دانش را تأسیس کرد. پس از مدتی، به‌عنوان مرجع تقلید بخشی از اهالی شیراز و فارس قرار گرفت.
